2009 โดยทางส่วนใต้ของ High Line นี้ ประกอบไปด้วย บันได 5 แห่ง และ ลิฟเสริมอีกสองแห่งที่ ถนนซอย 16 (16th Street) กับ ซอย 14 (14th Street) โดยลิฟท์นั้นถูกเปิดใช้งานในช่วงเดือนกรกฎาคมของปี ค.
คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-08-02. สืบค้นเมื่อ 2009-08-02. ↑ "Wood on the High Line". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-10-28. สืบค้นเมื่อ 2009-08-02. ↑ Topousis, Tom (December 8, 2006). "Rail Shot at Prosperity". New York Post. สืบค้นเมื่อ 2009-08-02. ↑ Poegrebin, Robin (June 8, 2009). "First Phase of High Line Is Ready for Strolling". สืบค้นเมื่อ 2009-07-08. ↑ Vogel, Carol (October 25, 2006). "Dia Art Foundation Calls Off Museum Project". สืบค้นเมื่อ 2009-07-08. ↑ Sternfeld, Joel; Stilgoe, John R. ; Gopnik, Adam (2001). Walking the High Line. New York: Steidl/Pace/MacGill Gallery. ISBN 978-3882437263.
ข้ามไปเนื้อหา จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี ฮายไลน์ (มหานครนิวยอร์ก) ( อังกฤษ: High Line (New York City)) เป็น สวนสาธารณะ 1. 45-ไมล์ (2. 33 กิโลเมตร) ใน นิวยอร์ก ส่วนของทางรถไฟเดิมบรรทุกสูงของ เวสไซด์ไลน์ (West Side Line) พร้อมด้านตะวันตกล่างของแมนฮัตตันซึ่งได้รับการออกแบบและปลูกเป็นทางสีเขียว High Line เริ่มจากเดิมที่ถนน ไฟรท์ยาร์ด 34 (freightyard 34 Street) ใกล้ ศูนย์ประชุมจาวิต (Javits Convention Center) ผ่านแถวของเชลซีเพื่อไปยังถนนกานเซวูท (Gansevoort Street) ในอำเภอเวสวิลเลจ (West Village) ฮายไลน์เดิมถูกสร้างขึ้นในต้นปี ค. ศ. 1930 โดย ศูนย์กลางทางรถไฟของนิวยอร์กเพื่อลดอุบัติเหตุร้ายแรงที่เกิดขึ้นตามถนนให้เหมาะสมกับระดับของทางและเพื่อใช้เป็นคลังสินค้าบริการรถบรรทุกของอาคารห้องปฏิบัติการเบลล์ (ปัจจุบันเป็นศิลปะชุมชน เวสเบธ (Westbeth)และโรงงาน Nabisco (ปัจจุบันเป็นตลาดเชลซี) ที่ได้รับบริการจาก จุดรางแยกจอดรางรถไฟของสะพานและถูกใช้งานถึงปี ค. 1980 ใน ค. 1990 ทางรถไฟแห่งนี้ได้กลายเป็นที่รู้จักของเหล่านักสำรวจและนักผังเมืองรวมถึงชุมชนผุ้อยู่อาศัยได้พบ หญ้า พันธ์พืชชนิดหยาบรวมทั้งไม้ดอกและต้นไม้ที่ผุดโตขึ้นมาตามรางรถไฟที่ถูกทิ้งร้าง โดยปี ค.